วัยของมนุษย์เป็นสัญญาลักษณ์ของความไม่เที่ยงของสังขาร ซึ่งมีความแปรเปลี่ยนไปเป็นธรรมดาจะเรื่องคุณธรรมและความสามารถไม่ได้ขึ้นอยู่กับวัย เราอาจจะเคยเห็นเด็กหลายๆคนที่มีลักษณะของผู้ใหญ่ แต่ผู้ใหญ่บางคนก็ทำตัวเหมือนเด็ก การวัดความเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ทางพระพุทธศาสนานั้นนอกจากจะดูที่รูปร่างหน้าตา และวัยวุฒิแล้วยังต้องดูคุณวุฒิ คือการบรรลุมรรคผลขั้นต่างๆอีกด้วย