การทำตนให้พ้นจากอาสวะกิเลสจนเข้าถึงอายตนนิพพาน จะต้องสั่งสมบุญบารมีให้เต็มที่ ยิ่งถ้าเลือกเส้นทางที่สุดแห่งธรรม ซึ่งเป็นเส้นทางที่รื้อวัฎฏะก็ยากยิ่งขึ้นไปอีกต้องสร้างบารมีไม่มีขีดจำกัดของเวลามีเพียงแต่ความแก่กล้าของบารมีธรรมเท่านั้น เป็นเครื่องสนับสนุนให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์สูงสุดของชีวิต