กูฏวาณิชชาดก ชาดกที่ว่าด้วย หนามยอกให้เอาหนามบ่ง พ่อค้า 2 คนในเมืองสาวัตถีร่วมหุ้นกันทำการค้า คุมขบวนสินค้าไปสู่ชนบทค้าขายหมดแล้วก็เดินทางกันกลับบ้าน เมื่อกลับถึงเมืองสาวัตถี แทนที่จะได้ทำการตกลงทรัพย์จากการค้าขาย พ่อค้าคนหนึ่งเกิดคิดไม่ซื่อคิดโกงเอาทรัพย์ทั้งหมดมาเป็นของตนเอง จึงคิดอุบายนำอาหารมาเลี้ยงพ่อค้าและสหายในขบวนทั้งหมด